●
یک مشت بچه معمار تبدیل به مجموعه ای از بچه معماران شده است.مجموعه ای گسترده از چیزی که ریش سپیدان اینجا تصورمی کردند(اینجا هم مثل بقیه جاها چند تا ریش سپید داره که بعد مدتی بعضی ریششون رو جای دیگه گرو گذاشتند و کم پیدا شدند.)
ولی خب کار بیخ پیدا کردو جدی شد. یک کار فرهنگی مثل انتشار مجله معماری بر روی اینترنت میتونه کار پسندیده ای باشه که همت همه رو می خواد و می تونه قدم بعدی یک مشت بچه معمار باشه - من هم به نظرم اومد اسم www.e-memar.com مي تونه این مفهوم رو برسونه - البته کار یک مدیریت جدی می خواد که چند نفری اعلام آمادگی گردند و ما هم مشتاقیم نتایج کارهاشون رو ببینیم و از نتایج اون با خبر بشویم.
فکر میکنم انتشار مجله الکترونیک معماری با توجه به سطح گسترده دانشجویان و فارغ التحصیلان حاضر که بیشتر دانشکده های معماری رو در بر میگیره می تونه قدم اول مثبت و ارزنده ای باشه و بعد آن می توان اهداف بلند مدت تری رو هم در نظر گرفت.البته کار شروع شده و باید ادامه پیدا کنه ولی این وسط مشارکت همه لازمه.حالا باید دید هماهنگی و مدیریت جمعی که مسوولیت جدی تر این قضیه رو بر عهده گرفتند به کجا رسیده است.
